ŞEHİT CİHAN'I HATIRLAMAK
2014 yılı Eylül ayı sonlarıydı. Başka bir şehirdeydim. Telefondan mesaj gelmişti. anlamıştım geri dönmem gerekiyordu. Aynı günün akşamı otobüsle geri döndüm. Ertesi gün vardım. Şehir merkezinde kurye ile görüştükten sonra noktaya doğru hareket ettim. Meşe ormanları ile kaplı bir yerdeydim. Gelen grupdakilerden diğerlerini tanıdığım için tanımadığım ve o zaman tanıştığım arkadaşın Cihan olduğunu anlamıştım.
Benimle ilgili bilgilere sahip olduğu için direk ismimle hitap etmesi beni çok şaşırtmıştı. Benimle ilgili bilgileri bilmesine rağmen benden tekrar anlatmamı neden buradan ayrıldığımı ve yaşadığım mahkeme süreçlerini benden dinlemek istemişti. Bende tüm olayları ayrıntısına kadar tekrar anlattım. Bundan sonraki süreçte bölgedeki bütün çalışmalarda birlikte çalışacağımızı ifade ettiğinde oldukça heyecanlandım ve sorumluluklarımın dahada artacağını düşündüm. Ama tereddüt etmeden elimden gelen tüm çabayı göstereceğime söz vermiştim. İlk merhabalaştığımızda ve sarıldığımızda insana dair tüm sıcaklığı ve güven veren duruşu benide bir o kadar cesaretlendirmişti. Tüm konuşmalarında yumuşak güler yüzlü ve tüm Kürdistan'ı kucaklayan gözlerindeki gülüş, kendisinden yaşça büyük olmama rağmen benide en derinden etkilemişti.
Görünüş itibariyle yaşından daha dinç ve atletik duruşu bir gerillanın sıcaklığı ve çevikliğine sahip çalışkanlığı ve devrimci görevlerle ilişkilenişinde oldukça başarılıydı. Sohbetimizde bölgedeki yaşam üzerine ve genel güncel siyaset üzerine konuşmalar yapıyorduk. Kendisi tüm ilişkilerinde aileden biri gibi davranıyor, diğer aile bireyleriyle sıcak ve neşeli sohbetler ediyordu. Kürdistan’a ve Kürdistan’ın özgürlüğüne olan inancı tüm yaşamını etkilemişti. Bölgeye geldiği günden itibaren çalışmalarınıda bu çerçevede yürütüyordu ve bizimle o temelde ilişkileniyordu. Görüştüğü ve tanıdığı tüm insanlar üzerinde büyük bir güven ve etki bırakmıştı. Kitap okumamızı özellikle belirtiyordu.
İnsana ve yaşama dair tüm konularda sohbet ederdi. Bazen futboldan bahsederdi. Bir keresinde bana Galatasaray’ı sormuştu o anda Galatasaray’lı olduğunu anlamıştım. Bu spor tutkusunun çocukluğundan gelen bir özellikti. Kış hazırlıkları için gerekli ihtiyaçlar tedarik edildikten sonra uzun bir süre görüşemedik. Tekrar görüşmemiz ilkbaharda yayla zamanına denk gelmişti ve görüşmelerimiz yaz sonuna kadar devam etmişti. Bazen ihtiyaç için bazen de sohbet amaçlı bizi ziyaret ediyordu. Bölgenin güvenlik bölgesi ilan edilmesi nedeniyle görüşmelerimizde çok sık olmuyordu. Tüm zorluklara rağmen her görüşmemizde morali hep yüksekti ve güven vericiydii son görüşmemiz ise kış hazılıkları ve üslenmeleri içindi. Hazırlıklar ve malzemelerin tamamlanması ve uygun yere nakledilmesinde tüm gece boyunca birlikteydik. Hiç tereddüt etmeden çalışıyordu. Tan yeri ağırmadan ayrılmıştık. Bu görüşmemizin son görüşmemiz olacağı aklımdan bile geçmemişti.
İki gün sonra öğleye doğru telefonum çaldı. Telefonu açtım ve arkadaşların yol kontrolü-propaganda eylemi yaptığını söyledi bana köyden biri. Heyecan ve gurur sardı beni bir anda. Akşam üstü hava yavaş yavaş kararıyordu. Yola bakıyordum bir araba ışığı gördüm.. Biraz daha dikkatlice bakınca bunun askeri araç olduğunu gördüm. Anneme bunun bir düşman panzeri olduğunu söyledim. Öylece kalakaldık. Sonra aralıklarla 2 oldu 3 oldu arabalar. Hiç dua etmesini bilmezdim. o anda aklıma ne geliyorsa söylüyordum. 1 saat sonra araçlar (panzer) tepeden kayboldular. Konuşmadan bekliyorduk. Sonra bir anda silah sesleri.. Arkadaşlar pusuya düşmüştü üstlenme alanına dönerken. Sabah haber geldiğinde Cihan'ın şehit düştüğünü öğrendik. Cihan yine grubun en önünde yürüyüyormuş ve ilk şehit düşende Cihan olmuştu.Hep aklımda unutmayacağım. Uğurlar olsun Cihan heval! Minnetle ve Saygıyla...
HEVAL ALİ
Cihan hevali tanıma fırsatı bulan Dersim'li bir yoldaşta anısında şunları ifade ediyordu.
''Çok iyi bir devrimciydi. Çok kısa bir sürede o izlenimi uyandırdı. 2015 Munzurlarda görüştük. Noktaya gittigimizde uzaktan bize bakıyorlardı. Heval Cihan'ın başı ve kolu sargılıydı. Yani a gittiğimizde tanıştık.İlk defa orada gördüm.İki arkadaş daha vardı. Heval Cihan güleryüzü ile karşıladı bizi, sohbet ettik.Cihan'ı sargılı görünce şaşırmıştık. Munzurlarda kestirme bir yoldan gelirken bir ayağı kayıyor ve düşüyor uçurumdan. Biz gördüğümüzde de convers tipi bir ayakkabı giymişti. Ayakkabıdan yakiniyordu. Mizahı bir dille 'Yalın ayak gezsem, bundan daha iyi basar ayaklarım yere'diye söylemişti. Böyle işte Heval Cihan ile tanışmamız. İyi ki tanımışım, hala aklımda. Unutmam da. Bana dedi ki' yanına ismimi de koyarak' okuyun, araştırın. Bilgi sınırsız.. Ne kadar çok araştırırsanız, okursanız; geçmişten öğrenirseniz, geleceğide öyle kurarsınız" demişti. Kitap okumaya çok vurgu yapıyordu.
(Dersim'den bir Partizan okuru)
Kod adı: Cihan Sinemilli
Adı soyadı: Kemal Özsönmez
D. T: 17 Şubat 1981 ALMANYA
Şehadet T: 27 Ağustos 2015 -Kemah
YORUM GÖNDER