2. BOYUT: KADININ ÖZ SAVUNMA ÖRGÜTLENMESİ:

Öz savunma kadının kendi toplumsal güvenliğini ve savunmasını siyasi, sosyal, kültürel ve fiziki temelde sağlamasıdır. Öz savunma kadın milis kuvveti ve bir cephe çalışması değildir. Kadınların, halkın kendi yaşam alanlarında kendisini korumak ve savunmak için geliştirdiği güvenlik politikasıdır. Kendisini her türlü saldırılara karşı korumasıdır; kendini korumak ve saldırılara karşı savunmak için içine gireceği her tür direniş eylem ve araçlarını oluşturmaktır. Barikat, hendek, teşhir, serhıldan, cezalandırma, suç ve suç örgütlerini yerleşim yerlerinden çıkarmak, protesto, fiziki savunma eğitim ve araçlarını kapsayan araçlara sahiptir. Mahalle-köy-kentten başlayarak halkın özerklik geliştirdiği, kadınların özerk yaşam sistemini kurduğu her alanda öz savunma, değerlerini korumanın temel örgütlenmesi olmaktadır. Toplumdan ayrı, toplum dışında oluşturulan bir güç öz savunma örgütlenmesi değildir. Bilakis toplumun kendi öz savunma ihtiyaçlarının tespitine dayanarak geliştireceği bir savunma örgütlemesidir. Bu anlamda bu yönlü örgütlenmelere yerellerde giderken, bunu meşru savunma alanıyla karıştırmamak çok önemlidir. Meşru savunma meşrudur, fakat illegal-yasal olmayan yönleri öndedir, profesyonellerden oluşturulan bir çalışma olmaktadır. Fakat öz savunma, sivil olarak gelişen bir toplumsal inisiyatiftir. Kadının toplumsal yaşam içinde kendi güvenliğini sağladığı, saldırılar karşısında kendisini savunduğu ve korumaya aldığı bir örgütlenme, mücadele ve yaşam biçimidir. Egemen erkek şiddetine, ataerkil ve cinsiyetçi yapıların ve devlet kurumlarının saldırılarına karşı kadının sivil öz savunma örgütlenmesidir. Sivil Öz savunma silahlı değil, silahsız öz savunma örgütlenmesidir ancak saldırının şiddet oranı arttığı durumlarda kendisini silahlı savunmaya alır. Köy, Kasaba, Mahalle ve kent kadın meclislerinde kadın öz savunma komiteleri biçiminde örgütlenir. Kadına yönelik her tür saldırıya karşı öz savunma eylemlerini geliştirmekten, etkili müdahalelerde bulunmaktan ve caydırıcı cezalandırmalar uygulamaktan sorumludur. Nerede kadına, örgütlülüğüne ve toplumsal değerlere saldırı varsa orada kendi öz savunmasını geliştirme prensibine dayanarak, gerekli savunma mekanizmalarını kurmaktan sorumludur. İlgili mekanizmalarını mahallenin kadın asayiş güçleri, bilge kadın heyetleri, suçluyu cezalandırma birimleri, kadın istihbarat birimi ve kadın öz savunma eylem birimleri biçiminde örgütleyebilir. Birimlerin esas zemini mahalle, köy, il kadın meclislerinin kendisi olmaktadır. Öz savunma bu anlamda esas görevlendirilmesini bu meclislerdeki iradeden almaktadır. Aynı zamanda bu irade karşısında sorumludurlar. Kendilerini kadın meclislerinin denetimine açık tutarlar. Mahalleler, köyler ve kentler arasında kadın mücadele dayanışma ve ortaklaşmanın sağlanması için, öz savunma örgütlerinin koordineli ve eşgüdümlü bir çalışmayı geliştirerek kendisini örgütlemesi gerekir. Bu temelde her Kürdistan parçasının öz savunma hedeflerini belirtirsek;

1-.Öz savunma kadın hareketinin temel alan çalışmasıdır ve demokratik ulusun bir boyutu olarak örgütlenme sisteminin geliştirilmesinden tüm alan örgütleri sorumludur.

2- Kadın meclislerinde kadın öz savunma komitelerinin oluşturulması ve oluşturulan bu komitenin köy, mahalle ve ilçelerde öz savunma komünlerini örgütlemesini gerçekleştirir.

3- Öz savunmanın ortak bir perspektif ve mekanizmaya dayalı örgütlenmesi açısından kadın örgütlerinin katıldığı öz savunma komiteleri oluşturulur.

4- Oluşturulan öz savunma komiteleri planlama-toplantı sistemini ve her kadın meclis ve örgütünün kendi çalışma alanlarında ortak öz savunma örgütlenmelerini geliştirmelidir.

5- Öz savunma konferanslarını kadın savunma sorunlarının tespiti ve çözüm projelerini geliştirmek, kadın öz savunma sistemini gelişmeler ışığında gözden geçirip dönemin eylem dilini açığa çıkarmak için gerçekleştirmek gerekir.

A. ÖZ SAVUNMANIN ARAÇLARI;

Öz savunmanın en etkili aracı örgütlülüğünü her yerleşim biriminde sağlamasıdır. Her ev her mahallede bulunan kadını bir kadın örgütüne üye kılarak örgütlülüğü ile savunmak temel amacıdır. Kadının toplumuna, kendisine, örgütlülüğüne, iradesine ve onuruna saldırı olmadıkça saldırıyı ve şiddeti esas almayan, ikna, caydırıcılık, değiştirme ve eğitimi esas alan bir öz savunma anlayışına sahiptir. Kadına yönelik şiddetle mücadele dernekleri, kadın ile dayanışma merkezleri, kadın sağlığını koruma kuruluşları, kadın hakları için mücadele dernekleri, kadın hukukunu geliştirme büroları, kadına dönük tehtidleri önleme ajansları vb. örgütlenmelere gidilebilir. Bu örgütlenmeler öz savunma araçları olarak kamuoyunun oluşturulması ve toplumsal güvenlik duvarının örülerek kadın dokunulmazlığını sağlayacaktır. Köyün, mahallenin etkin ve sözü dinlenen kadınlarından kadın inisiyatifleri geliştirilip; aile, dini cemaat, aşiret otoritelerinin kadın aleyhine dönük yaklaşımlarını giderecek diplomatik ağlar geliştirilebilir. Kadın öz savunma diplomasisi kan davaları, boşanma, evlilik, berdel gibi konularda kadın lehine barışçıl çözümlerin sağlanması için çalışır. Kadın öz savunma birimleri ihtiyaç duyulduğunda, yerel militer(Koruculuk vb) güçlerin aile ve aşiret yaşamında meydana gelen kadın mağduriyetlerini gidermek, uyuşturucu ve fuhuş çetelerinin kadına yönelik suçlarını caydırıcı amaçla cezalandırmak için silahlı biçimde örgütlenir. Burada amaç sınırlı ama etkili eylemlerle kadına yönelik suçlara karşı kadın adaletini gerçekleştirmektir. Bu tarz birimler, devlet kurumlarının fuhuş-uyuşturucu-suç örgütlerini geliştirmesine ve bunu bir devlet politikası olarak uygulamasına karşı devreye girer. Cezalandırıcı birimler, bu durumda güvenlik ve yargı güçlerini yozlaştırma politikasının sorumluları ve kadına yönelik şiddetin sürdürücüleri görür ve öz savunma kapsamında cezalandırır. İşgalden arındırılmış yerleşim yerlerinde ise kadının öz savunmasını kadın asayiş örgütü sağlar, hukuku kadın adalet mekanizması örgütler ve suç- ceza kavramlarını kurumsallaştırır.

B. ÖZ SAVUNMANIN EYLEM ANLAYIŞI;

Protesto, ayaklanma, kundaklama, teşhir, işgal, yerleşim yerinden çıkartma ve tecrit etme kadın öz savunmasının eylem dilidir. Bir kadın cinayeti karşısında protestoyu ayaklanma biçiminde geliştirmek ve katillerin cezalandırılmasını sağlamak, kadın cinayetine neden olan eril odakları baskılayarak cinayetleri önleyecek en etkili yöntemdir. Aile içi şiddetle mücadele için köy, sokak, mahalle kadın komünleri şiddet uygulayan erkeğe sosyal tecrit uygulayarak ve şiddet gören kadını korumaya alarak yerinde müdahale eylemlerini geliştirmelidir. Oturma eylemleri, baskınlar, işgal yerel birimlerin olay anı geliştireceği etkili eylemlerdir. Mahallede fuhuş veya uyuşturucu çetelerini barındırmamak, yerleşim biriminden sokağın ve mahallenin kadınlarının kollektif eylemleriyle uzaklaştırmak kadar, kadın bedenini seks ticareti amacıyla kullanan her tür örgütlenmeleri işlemez hale getiren eylemlere başvurulur. Tecavüz, taciz, şiddet görmüş kadınları sahiplenmek için, bu suçları işleyenlerin işyerlerini ve evlerini kundaklamak, toplumundan sürmek ve teşhir eylemleriyle uzaklaştırmak esas eylem biçimleridir. Tecavüzcü polisi, kocayı, kamu personelini, adil yargılamayan savcı ve hâkimi teşhir ederek, davalar açarak karşı yargılamalar süreciyle baskılayarak devlet kurumlarına karşı eylemleri etkili geliştirmek gerekir. Yanı sıra kadın öz savunması politik hedefler ile hareket eder. Kadın sorununu bir politik sorun olarak ele alır ve politik sorunu demokratik uygarlığın devletçi uygarlığa karşı özgürlüğünü kazanması ve sistemleştirmesi temelinde ele alır.

Devlet demokratik özerkliği tanıyıncaya kadar demokratik direnişi yürütür ve devletin varlığını problemleştirir. Rêber Apo bu konuda şöyle demektedir; “Doğrusu, halk eylemliliğinin esas amacı, devletin kendi demokratik kurumlaşmasına, böylelikle özgürleşmesine rıza göstermesi ve bunun için sorumlu temsilcilerini kabul etmesi biçiminde formüle edilmelidir.” Kadın öz savunması bu anlamda, demokratik özerkliği tanıdığı ve kadının ve toplumun demokratik özerk yapısına saldırılar geliştirmediği sürece devleti hedeflemez ama devletçi sistemi aşmak için mücadele yürütür. Bu anlamda demokratik siyaset ve araçlarını kadın ve toplum sorunlarını çözüme kavuşturmanın temel alanlarından biri görür. Bu nedenle öz savunma eyleminin en temel gerekçesi devletin toplumun kendi demokratik örgütlenmelerine ve toplumsal değerlerine geliştirdiği her türlü ideolojik, siyasal, kültürel ve askeri saldırıdır. Bu durumda ayaklanma, silahlı öz savunma, boykot vb. her tür kendini savunma devreye girer. Kendi çözümlerini, kararlarını, kendini yönetme sistemini geliştiren kadın zaten her alanda bir ayaklanma halindedir. Kadın öz yönetimi ve öz savunması mahallede kadınların kültürel, siyasi ve sosyal örgütlenmesini ve etkinliğini geliştirir.

Devletin saldırılarına karşın mahalleyi ve köyü kapatmak, barikatlar ile savunmak, okul boykotlarını geliştirmek, devlet kurumlarını işlevsiz kılacak işgal, iş boykotları örgütlemek, ayaklanmalar geliştirmek öz savunmanın başlıca politik eylem çerçevesi olacaktır. Kadınların barış ve savaş koşullarını ve çalışmalarını mahalle içerisinde örgütleme ve eylemsel kılması için yapılacak her çalışma bir öz savunma sürecini geliştirir. Ancak belirtilen eylem anlayış ve tarzları mevcut eylem biçimleridir. Eylemi sabit biçimlerde uygulamak ve dönemi karşılamayan temelde tekrarlamak doğru değldir. Çok yaratıcı, etkili bir eylem biçimi açığa çıkarılarak sonuç alma hedeflenir. Bir an olur hiç hesapta olmayan bir imkân çıkar muazam bir eylem gücü açığa çıkarır. Önemli olan gelişmeyi ve yaşanılan anı hızla kavrayıp o anın eylemini geliştirmektir. Bunun için sabit plan ve sabit taktik pozisyona takılı kalmamak ve an içinde inisiyatif ortaya koymak önemlidir. Bu paralelde toplumsal katılımı teşvik etmeyen ve toplumsal harekete dönüşmeyen bir eylem tarzında ısrar etmek yerine toplumun eylem gücünü açığa çıkarmak esastır.

Bazen toplum bir ayaklanma halindedir ama miting eylemlerinde ısrarlı oluruz, bazen toplum misilleme arzusundadır sadece protesto eylemine sabitleniriz, bazen siyasi ve öz savunma hazırlığımız olmadan ayaklanma gerçekleştirmeye çalışırız. Eylem bir dönemin düşünce, duygu ve amaçlarının harekete geçmesidir, toplumsal kişiliği vardır. Bu anlamda doğru yerde doğru zamanda doğru eylemi açığa çıkarmak için yaşanılan alanın, toplumunun özgünlüklerini dikkate alarak eylemlerin karekterini tespit etmek gerekir. Toplumun politik düşünce ve duygularını ilkesel öz savunma temelinde örgütleyerek eyleme hazırlıklı kılmak en büyük eylemdir bilinci ile yaklaşım önemlidiri. Böyle yaklaştığımız takdirde nerede hangi eylemi geliştireceğini bilen toplumsal davranışı geliştirmiş oluruz.

Eylem tarzları için:

1.Devletin toprağına, yurduna, siyasi iradesine, kimliğine ve özgür yaşamına yönelik her tehdit ve saldırıya karşı kadınların öz savunma örgütü, araçları ve eylemleriyle harekete geçmesi.

2- Kadın onuruna ve iradesine yönelik gelişen her saldırı ve şiddete karşı, yerelin bilincinin öz savunma halinde ayaklandırılması, örgütlü tepkinin geliştirilmesi.

3- Kadına şiddet uygulayan erkeği yaşadığı mahalle ve kentte öncelikle ikna ve dönüştürme eğitimlerine katma, buna gelmeyeneleri ve şiddet tutumunda ısrar edenleri yaşadığı mekanlarda geliştirilen eylemlerde resimlerini ve kimliklerini açıklayarak teşhir etme.

4- Kadına yönelik geliştirilen taciz, tecavüz, fuhuş, ajanlaştırma odaklarına karşı cezalandırmayı ve toplumsal tavrı açığa çıkaran ortak, yaygın ve radikal eylemliliklerin geliştirilmesi.

5- Şiddeti örgütleyen polis-yargıç-imam ittifakını dağıtacak yasa düzenleme mücadelesinin ve eylem biçiminin büyütülmesi için kampanyaların düzenlenmesi.

6- Öz savunmanın kadının kendini savunma hakkı olarak yasallaştırılması için ulusal ve uluslararası kampanyaların yürütülmesi; öldürücü olmayan ve caydırıcı bireysel-grupsal silahlanma hakkını talep olarak gündemleştirmek ve mücadelesini vermek.

7-Eylem anlayışını yerinde, mahalle ve iş yerinde, kamusal alan ve özel alanda kadınların kollektif dayanışma ve sivil eylemsel müdahaleleri biçiminde geliştirmek.

8-Egemen-işbirlikçi erkek ve devlet şiddet ittifakını kırmak için büyük kitle eylemlerini, işgal eylemlerini, teşhir eylemlerini geliştirmek, misilleme hakkının kullanmak.

9- Yaşanan tecavüz ve kadın cinayetleri olaylarına karşı ulusal çapta eylem ve kampanyaları organize etmek.

C. CEZALANDIRMAYA İLİŞKİN;

Öz savunma örgütlerinin temel görevlerinden biri, kadına yönelik saldırılara karşılık, erkek iktidarına caydırıcı eylemlerle cevap vermektir. Ancak cezalandırma hassas bir konu olduğundan cezalandırma gerektiren suçların tespitinin yapılması gerekmektedir. Kadın katliamı, tecavüz, fuhuş yaptırma suçlarına dönük caydırıcı fiziksel cezalandırmalara gitmek gerekir. Ancak bunun için suçun kesin tespitinin yapılmış olması, yerel çelişkilerden bağımsızlaştırılması ve ağır suç mahiyetini taşıması gerekmektedir. Keyfi cezalandırma, adil yargılamadan kararlar almak gibi riskleri sıfıra indirecek incelemelerde bulunduktan sonra yaptırıma gitmek gerekir. Özellikle yerel husumet, aile, aşiret, çelişkilerinden kaynaklı birbirini karalamak için temelsiz iddiaları ortaya atabileceklerini göz önünde bulundurmak gerekir. Bu nedenle toplumsal yapılarda fiziksel cezalandırmaları esas almamak gerekir. Fiziksel yaralama, özgürlüğünden alıkoyma vb. cezalandırmalar kadına yönelik ağır suçlarda ve militarist organizelere bağlı kişilere, devletin çetelerine ve suç organizasyonlarına yönelik olacaktır. Bu nedenle kadına yönelik geliştirilen her türlü saldırı ve şiddet karşısında etkili, caydırıcı yaptırım biçimini yerel öz savunma birlikleri komutanlıklarının kararı belirler. Silahlı eylemliliği sadece kadın öz savunma komutanlıklarına bağlı öz savunma güçleri geliştirir.

DERLEME 18.BÖLÜM